Skip to main content

دلایل بیماری آلزایمر

دانشمندان علت دقیق بیماری آلزایمر را نمی دانند. این ممکن است ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی مختلفی باشد که تحت تاثیر فرایندی که سلولهای عصبی 
مغز آنها تخریب می شوند، ایجاد می شود.

عوامل ژنتیکی

ژنتیک مطمئنا نقش مهمی در ابتلا به آلزایمر دارد که یک نوع نادر بیماری است که معمولا در خانواده ها اتفاق می افتد. دانشمندان همچنین به بررسی اهداف ژنتیکی برای آلزایمر که به تازگی شروع شده اند، شایع تر است.
در این زمان، تنها یک ژن آپولیپوپروتئین (ApoE) E به طور قطعی به بیماری آلزایمر مبتلا شده است. با این حال، تنها درصد کمی از افراد دارای فرم ApoE هستند که خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهد. در اینصورت سایر ژنها یا ترکیب ژنها ممکن است درگیر باشند.

فاکتورهای محیطی

محققان عوامل مختلف محیطی را بررسی کرده اند که ممکن است نقش مهمی در بیماری آلزایمر داشته باشند و یا روند بیماری را در افرادی که دارای حساسیت ژنتیکی هستند، بررسی کردند. برخی مطالعات نشان می دهد که ارتباط بین آسیب های جدی سر در اوایل بلوغ و توسعه آلزایمر وجود دارد.
سطح تحصیلات پایین، که ممکن است روحیه و فعالیت و تحریک نورون را کاهش دهد، نیز مورد بررسی قرار گرفته است. تا به امروز، هیچ شواهدی وجود ندارد که عفونت، فلزات و یا سموم صنعتی باعث بیماری آلزایمر شده باشند.
عوامل خطر
بیماری آلزایمر پنجمین علت مرگ در بزرگسالان آمریکایی ۶۵ سال و بالاتر است. این بیماری بیش از ۵ میلیون آمریکایی و میلیون ها نفر دیگر در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می دهد.

سن

سن عامل اصلی ابتلا به بیماری آلزایمر است. احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر هر ۵ سال پس از سن ۶۵ سالگی دو برابر می شود. طبق گزارش انجمن آلزایمر ایالات متحده، ۱ نفر از ۸ فرد ۶۵ سال و بالاتر مبتلا به بیماری آلزایمر است.
حدود ۶ درصد افراد ۶۵ تا ۷۴ ساله مبتلا به آلزایمر هستند و تقریبا نیمی (۴۵درصد) از افراد ۸۵ سال و بالاتر این بیماری را دارند. در حالی که کمتر شایع است، آلزایمر می تواند جوانان را نیز تحت تاثیر قرار دهد. حدود ۲۰۰،۰۰۰ آمریکایی که در سن ۶۵ سالگی هستند مبتلا به بیماری آلزایمر می باشند.

جنسیت

بیماری های آلزایمر بیشتر در زنان مشاهده شده است اما این احتمالا به این دلیل است که زنان تمایل دارند بیش از مردان زندگی کنند.

نژاد و قومیت

آفریقایی آمریکایی ها و اسپانیایی ها بیشتر نسبت به سفید پوستان در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر هستند. این ممکن است بخشی به دلیل شرایط پزشکی مانند فشار خون بالا و دیابت است که به افزایش خطر ابتلا به آلزایمر منجر می شود.

سابقه خانوادگی

افرادی که سابقه خانوادگی آلزایمر دارند، در معرض خطر بالای بیماری آلزایمر هستند.
بیماری های قلبی و عروقی
محققان تحقیق کرده اند که بیماری هایی که قلب و عروق (سیستم عروق خونی) را تحت تاثیر قرار می دهند، خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می دهند. این شرایط عبارتند از: فشار خون بالا، سطح کلسترول غیر بهداشتی و دیابت نوع ۲٫ شواهدی وجود دارد که کنترل این شرایط ممکن است به جلوگیری از بیماری آلزایمر کمک کند.
فشار خون نیرویی است که بر دیواره های شریان ها اعمال می شود، زیرا قلب خون را از طریق بدن جریان می دهد. فشار توسط نیرو و مقدار خون پمپ شده و اندازه و انعطاف پذیری شریان تعیین می شود.
عوامل شیوه زندگی
محققان بالینی مواد متعددی را برای پیشگیری از بیماری آلزایمر مورد ارزیابی قرار داده اند اما هیچ کدام از آنها برای درمان آلزایمرمفید نبودند. این داروها شامل داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (داروهای ضد التهابی)، داروهای استاتین، داروهای جایگزین استروژن، مکمل های اسید فولیک، ویتامین E، مکمل های روغن ماهی و داروهای گیاهی مانند گینکو بلوبیا هستند.
با این حال، برخی از تغییرات شیوه زندگی ممکن است به پیشگیری از بیماری آلزایمر کمک کند:
فعالیت ذهنی و مشارکت در فعالیت های درگیر کننده ذهن (مانند انجام پازل جدول کلمات متقاطع و یا یادگیری زبان جدید) ممکن است به کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر کمک کند.

از لحاظ جسمانی، ورزش و فعالیت بدنی منظم با شدت متوسط ممکن است به حفظ عملکرد شناختی کمک کند.
فعالیت اجتماعی، روابط و ارتباطات شخصی می تواند در برابر بیماری آلزایمر از شما محافظت کند.
از یک رژیم غذایی سالم برای جسم و مغز استفاده کنید. در حالی که هیچ عامل خاصی از رژیم غذایی برای جلوگیری از بیماری آلزایمر یافت نشده است، رژیم غذایی کم چرب و کم کلسترول برای قلب و مغز سالم است.

چربی های اشباع شده و اسیدهای چرب ترانس را با چربی های اشباع نشده از روغن های گیاهی و ماهی جایگزین کنید. اسیدهای چرب امگا ۳ که حاوی اسید داکوساگزنئوئیک (DHA) و ایکوزاپنتانوئیک اسید (EPA) هستند، منبع عالی چربی غیر اشباع هستند.
خوردن مقدار زیادی میوه و سبزی تیره رنگ که بهترین منبع برای ویتامین های آنتی اکسیدان و سایر مواد مغذی است به مقابله و درمان آلزایمر کمک می کند. (گرچه مطالعات زیادی انجام شده است، شواهد کمی وجود دارد یا هیچ شواهدی وجود ندارد که مکملهای ویتامین B یا E یا مکملهای روغن ماهی، دردرمان آلزایمر تاثیر دارد.غذا بهترین منبع برای دریافت این مواد مغذی است.) رژیم غذایی مدیترانه نمونه ای از برنامه غذایی است که شامل بسیاری از این توصیه ها است.
حفظ وزن سالم نکته مهم دیگری در خصوص این بیماری است. چاقی ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش دهد. چاقی همچنین خطر ابتلا به بیماری های قلبی و متابولیکی را که ممکن است با بیماری آلزایمر همراه باشد نیز افزایش می دهد.

Comments

Popular posts from this blog

ارزیابی سالمندان برای توانبخشی

اهمیت ارزیابی افراد سالمند برای برنامه های توانبخشی داشتن یک مجموعه کلی و غنی از اطلاعات شخصی بیمار به هنگام ارزیابی نیاز فرد به  توانبخشی سالمندان  بسیار حائز اهمیت می باشد بنابراین پس از انجام یک مصاحبه شخصی با بیمار، بهتراست با اطرافیان و اعضای خانواده و مربی تمرینی او در صورت نیاز جلساتی را برگزار کرد. یک ارزیابی رسمی از توانایی عملکردی و حرکتی فرد سالمند ترجیحا با استفاده از ابزار استاندارد از قبیل شاخص بارتل (Barthel Index) بسیار ضروری می باشد. اگر فرد مورد نظر پیش از بیماری فعلی توان حرکتی مستقل نداشته باشد به احتمال زیاد پس از دوره های توانبخشی نیز آن را باز نخواهد یافت. سطح ناتوانی فعلی شخص می تواند فاکتور قدرتمندی برای پیش بینی نتایج توانبخشی باشد و باید مورد ارزیابی قرار گیرد اما تصمیم گیری برای میزان نیاز فرد به توانبخشی نباید صرفا بر اساس این عامل در نظر گرفته شود. شناسایی مشکلات فعلی فرد که به خاطر آن تحت درمان می باشد مهم بوده و باید مدیریت شود. به عنوان مثال نارسایی و سکته قلبی، کم خونی و تکرر ادرار مثال هایی هستند که می توانند تاثیر منفی بر توانایی فرد برای شرک

توانبخشی و نگهداری سالمندان در اجتماع

برنامه های توانبخشی مدرن عموما در اجتماع و در خارج از محیط بیمارستان یا مراکز توانبخشی سنتی صورت می پذیرند. همچنین  توانبخشی سالمندان  در منزل نیز به عنوان گزینه ای برای افراد مسن مطرح است. مطالعات بر روی افراد با تجربه سکته مغزی یا شکستگی لگن یا افراد دارای ترکیبی از ناتوانی های جسمی نشان داده است، خروجی و نتایج توانبخشی سالمندان در منزل، معادل نتایج مراکز توانبخشی سنتی می باشد. در این برنامه ها، توانبخشی چند منظوره در خانه با حضور پزشک عمومی به عنوان سرپرست مراقبت های پزشکی انجام می شود. در مورد افراد با ناتوانی های جسمی خفیف ، فرایند توانبخشی و نگهداری سالمندان عموما با استفاده از یک متخصص سلامت، مانند فیزیوتراپیست یا اسیب شناس گفتاری سرپرستی می شود که او با همکاری و مشورت با متخصصان دیگر راهکارهای مناسب را به بیمار ارائه می دهد. به عنوان مثال پرستاری که به یک فرد سالمند برای افزایش استقلال فردی و انجام امور شخصی کمک می کند ممکن است با یک فیزیوتراپیست یا مربی توانبخشی برای گرفتن مشورت در زمینه خاص برای کمک به افزایش توان حرکتی بیمار به صحبت بپردازد. توانبخشی سالمندان بهتر است